گاه نوشت های یک "من"

گاه نوشت های یک "من"
طبقه بندی موضوعی

ای یار جفا کرده‌ پیوند بریده
این بود وفاداری و عهد تو ندیده

در کوی تو معروفم و از روی تو محروم
گرگ دهن آلوده یوسف ندریده

ما هیچ ندیدیم و همه شهر بگفتند
افسانه مجنون به لیلی نرسیده

در خواب گزیده لب شیرین گل اندام
از خواب نباشد مگر انگشت گزیده

بس در طلبت کوشش بیفایده کردیم
چون طفل دوان در پی گنجشک پریده

مرغ دل صاحبنظران صید نکردی
الا به کمان مهره ابروی خمیده

میلت به چه ماند؟ به خرامیدن طاووس
غمزت به نگه کردن اهوی رمیده

گر پای به در می نهم از نقطه شیراز
ره نیست تو پیرامن من حلقه کشیده

با دست بلورین تو پنجه نتوان کرد
رفتیم دعا گفته و دشنام شنیده

روی تو مبیناد دگر دیده سعدی
گر دیده به کس باز کند، روی تو دیده

نظرات  (۵)

شیراز ^_^
پاسخ:
شیراز :دی
  • مــاهان (ف.چ)
  • من دیوانه این شعرم...

    بگذریم که تقریبا تمام مصرع های دومش مثل ضرب المثل تو دهنمون می چرخه.. :)
    پاسخ:
    سعدی جان...
  • פـریـر ...
  • به به...
    پاسخ:
    سلام :)
  • شرف الدین
  • ای جانم سعدی!
    همه میگند حافظ بهترین شاعر ایرانه ولی من عمیقا معتقدم سعدی بالاتره

    این شعر هم که جزو بهترین هاست



    یه بیت دیگه هم سعدی داره که من خیلی دوست دارم: حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت/ آری به اتفاق جهان می توان گرفت
    پاسخ:
    به نظرم قابل قیاس نیستن ...

    ولی سعدی بی نظیره واقعا
  • مهدیه عباسیان
  • محشر بود... عالی...

    "در کوی تو معروفم و از روی تو محروم"


    پاسخ:
    :)